|
3. Ocena stanu zdrowotnego
lasów
Jak wynika z informacji uzyskanej od Regionalnej
Dyrekcji Lasów Państwowych w Radomiu (brak danych
z RDLP Łódź i Katowice) w latach 1998-99 stan zdrowotny
i sanitarny lasów znacznie się poprawił. Wpłynęły
na to korzystne warunki pogodowe, a szczególnie
to, że w latach ubiegłych nie wystąpiły susze letnie.
Obserwuje się także wyraźną regenerację aparatu
asymilacyjnego drzew, a w tym głównie jodły oraz
nieznaczne zwiększenie się procesu wydzielania posuszu.
Ilość pozyskanego posuszu na terenie województwa
świętokrzyskiego latach 1998-1999 przedstawia
tabela 83.
Przeprowadzone w latach 1998-1999 zabiegi ochronne
(preparatem Dimilin 480SC) mające na celu ograniczenie
nadmiernej ilości owadów na obszarze poszczególnych
nadleśnictw przestawia tabela
84.
4. Zalesienia
Charakterystyka i realizacja założeń programu
zwiększania lesistości
Ważnym elementem polityki leśnej regionu jest dążenie
do dalszego zwiększania udziału lasów w przestrzeni
przyrodniczej poprzez zalesienia.
Realizacja przyjętych kierunków zwiększania lesistości
w województwie świętokrzyskim oparta została na
założeniach "Krajowego programu zwiększania lesistości",
który przyjęty został przez Radę Ministrów w czerwcu
1995 r.
Opracowany przez resort ochrony środowiska wspólnie
z Instytutem Badawczym Leśnictwa program zakładał
zalesienie do roku 2020 w byłym województwie kieleckim
- 22,9 tys. ha gruntów, w tym: gruntów państwowych
4,9 tys.ha i niepaństwowych 18 tys. ha. Na obszarze
województwa świętokrzyskiego wysokie preferencje
zwiększania lesistości odnoszą się do 14 gmin. Za
szczególnie preferowane w zwiększaniu lesistości
uznano gminy: Chęciny, Końskie, Stąporków, Daleszyce,
Krasocin, Małogoszcz, Morawicę, Piekoszów, Raków,
Sobków, Koprzywnica, Kluczewsko, Łoniów i Staszów.
Opracowana przez Instytut, Uprawy, Nawożenia i Gleboznawstwa
w Puławach "Waloryzacja rolniczej przestrzeni produkcyjnej"
(przedstawiona w części I. Charakterystka województwa...
rozdział "Rolnictwo") jest bardzo przydatna do podejmowania
decyzji odnośnie zalesień gruntów słabych, nie przynoszących
korzyści rolnictwu.
Mając na względzie potrzeby realizacji zalesień,
Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych
i Leśnictwa w 1996 r. zobowiązał wszystkich wojewodów
do opracowania gminnych programów zwiększania lesistości.
Opracowane programy posłużyły do zaplanowania niezbędnych
środków na ten cel.
Obowiązująca od 1992 r. ustawa o lasach również
nakładała obowiązek określenia w miejscowych planach
zagospodarowania przestrzennego gmin, gruntów przeznaczonych
do zalesień (art. 14 ustawy z dnia 28 września 1991r.
o lasach). Zapis ten poszerzony został w nowelizacji
ustawy o lasach z 1997 r. o możliwość określenia
gruntów do zalesień, w decyzji o warunkach zabudowy
i zagospodarowania terenu.
Dla gmin, które wyznaczyły w miejscowych planach
zagospodarowania przestrzennego grunty do zalesień,
przyznawane były corocznie ze środków budżetu Państwa
dotacje na zakup sadzonek dla właścicieli tych gruntów.
W 1999 r. na terenie województwa świętokrzyskiego
zalesiono 595 ha gruntów prywatnych. W tabeli
85 zawarto ilości zalesionych gruntów prywatnych
według powiatów.
Materiał sadzeniowy na zalesienie 375 ha dofinansowano
ze środków WFOŚiGW, na 140 ha z Funduszu Leśnego
i na 80 ha powierzchni z budżetu województwa. Z
dofinansowania na materiał sadzeniowy skorzystały
1022 osoby. Na zakup sadzonek wydatkowano 539 514
zł w tym: z WFOŚiGw - 311 323 zł, Funduszu Leśnego
138 588 zł oraz budżetu Państwa 89 603 zł.
Dla województwa świętokrzyskiego sporządzony został
nowy wojewódzki program zwiększania lesistości na
lata 2000-2020. Według programu do roku 2020 planuje
się zalesić 38 457 ha gruntów, w tym ujętych w miejscowych
planach zagospodarowania przestrzennego gmin - 18
342 ha, pozostała powierzchnia wymaga wdrożenia
procedury urbanistycznej, bowiem grunty te nie są
ujęte w tych planach lub zastosowania rozwiązań
prawnych polegających na wydaniu decyzji o warunkach
zabudowy i zagospodarowania terenu.
Przy pełnym zrealizowaniu wyżej wymienionego programu,
ostateczna lesistość województwa w 2020 r. zwiększyłaby
się do 31%.
|
|