CZĘŚĆ VII. ZASOBY I FORMY OCHRONY PRZYRODY

2.3. Rezerwaty przyrody

Rezerwaty przyrody są uzupełnieniem Świętokrzyskiego Parku Narodowego i reprezentują wielorakie wartości przyrody żywej i nieożywionej oraz typowe dla Kielecczyzny charakterystyczne krajobrazy. Reprezentują one na stosunkowo niewielkich powierzchniach większe obszary bogatej przyrody. Celem tworzenia rezerwatów jest zabezpieczenie i utrzymanie w możliwie naturalnym stanie fragmentu przyrody żywej i nieożywionej, głównie ze względów naukowych, dydaktycznych, historycznych i krajobrazowych. W województwie świętokrzyskim ustanowionych zostało 66 rezerwatów przyrody (wg stanu na dzień 31.12.1999 r.) których wykaz zawiera tabela 80.

Łącznie wszystkie rezerwaty przyrody zajmują 0,2 % powierzchni województwa , w kraju natomiast liczba ta sięga 0,5 %. Rezerwaty przyrody są rozmieszczone na terenie całego województwa, co obrazuje rys.91, jednak największa ich ilość koncentruje się w regionie Gór Świętokrzyskich oraz w Niecce Nidziańskiej, bowiem tu zachowały się najwartościowsze obiekty przyrodnicze.

Zabiegi ochronne w rezerwatach przyrody prowadzone są w oparciu o plany ochrony rezerwatów, opracowane przez specjalistów na 20-letnie okresy. Plany ochrony rezerwatu opracowuje się dla wszystkich kategorii rezerwatów, niezależnie od posiadanych opracowań inwentaryzacyjnych oraz typu rezerwatu. Realizując ustawowe obowiązki wojewody w tym zakresie w ostatnich latach wykonane zostały plany ochrony dla 28 rezerwatów przyrody. Dokumenty te w zależności od przedmiotu ochrony zawierają wskazania ochronne, zapisy co do sposobu postępowania na terenie chronionym jak również sąsiadującym oraz ocenę stanu obiektu. Prace w tym zakresie prowadzone są systematycznie.