|
3. Monitoring powietrza
3.2. Stężenia podstawowych zanieczyszczeń powietrza
Dwutlenek azotu
Oceny stanu zanieczyszczenia powietrza dwutlenkiem
azotu w 1999 roku dokonano dysponując danymi z
16 stanowisk pomiarowych, w tym 23 opartych na
pomiarach manualnych oraz z 3 automatycznych stacji
mierzących stężenia tego zanieczyszczenia w sposób
ciągły. W pomiarach manualnych stosowano kolorymetryczną,
tzw. zmodyfikowaną metodykę Saltzmana z arsenianem
sodu (S). Pomiary w sieci automatycznej prowadzono
w oparciu o zasadę chemiluminescencji tlenku azotu
w obecności silnie utleniających cząsteczek ozonu.
Wartości średnioroczne wraz z parametrami statystycznymi
charakteryzującymi stężenia średnie dobowe, a
dla stacji automatycznych również stężenia 30-minutowe
dwutlenku azotu w skali roku zestawiono w tabeli
22. Dodatkowo w tabeli
23 porównano wyniki badań z lat 1994-1999
posługując się wartościami średnich rocznych stężeń.
Stężenia średnie roczne
W 1999 roku średnie roczne stężenia NO2
w województwie osiągnęły poziom od 9,1 mg/m3
do 31,3 mg/m3 nie
przekraczając na żadnym ze stanowisk pomiarowych
dopuszczalnych norm. Najwięcej wyników osiąga
poziom stężeń w przedziale 51-75% normy (rys.30).
Najwyższe stężenie średnioroczne, podobnie jak
w 1998 roku wystąpiło w Skarżysku-Kamiennej przy
ul. Słowackiego (78% normy).
W Kielcach, poziom najwyższych stężeń osiąga 24,6
mg/m3 (61% wartości
dopuszczalnej) i odnosi się do ul. Jagiellońskiej.
Na poziomie nie przekraczającym 50% normy stężenia
dwutlenku azotu występują głównie na terenach
pozamiejskich. W przypadku NO2
obserwuje się znacznie większe niż w przypadku
SO2 różnice średnich
stężeń w miastach i poza nimi. Wynika to stąd,
że w miastach na emisję dwutlenku azotu związaną
ze spalaniem paliw dla celów grzewczych nakłada
się znaczący udział źródeł mobilnych.
Na obszarze ochrony uzdrowiskowej stężenia te
też nie są wysokie i wynoszą 19,5 mg/m3
w Busku-Zdroju i 17,4 mg/m3 w Solcu-Zdroju, lecz
odniesienie do bardziej rygorystycznych norm dopuszczalnych
stanowią odpowiednio 78% i 80% poziomu dopuszczalnego.
Średnie roczne stężenia dwutlenku azotu z roku
1999 w Kielcach są znacznie niższe od występujących
w latach poprzednich, szczególnie przy ul. Gałczyńskiego,
gdzie stężenie NO2 obniżyło się z 32,3 mg/m3
w 1995 r. do 20,1 mg/m3
w 1999 r., a przy ul. Jagiellońskiej z 36,7 mg/m3
do 24,6 mg/m3. Wyraźny
trend spadkowy tych stężeń utrzymuje się także
w Starachowicach (od 1997r.) i Busku-Zdroju (od
1996 r.) Na pozostałych stanowiskach występują
niejednoznaczne tendencje zmian. Zmiany te zobrazowano
na rys.31.
Stężenia 24-godzinne
Wartości 98 percentyla (parametru charakteryzującego
górną granicę stężeń 24-godzinnych w skali roku)
nie przekraczają dopuszczalnych norm. Na wszystkich
stanowiskach, także na obszarach ochrony uzdrowiskowej,
wartości tych stężeń mieszczą się w granicach
do 40 % poziomu dopuszczalnego D24. Najwyższe
stężenie występuje w Kielcach przy ul. Jagiellońskiej,
gdzie S98 wynosi 60 mg/m3
przy normie 150 mg/m3.
Na terenach uzdrowiskowych w Busku-Zdroju i Solcu-Zdroju
wartości tych stężeń wynoszą
39 i 31 mg/m3 wobec
normy 100 mg/m3.
Stężenia 30-minutowe
Stężenia wyrażone percentylem S99,8, czyli wartością
stężenia 30-minutowego, której nie przekacza 99,8%
wyników 30-min. z rocznej serii pomiarowej, podawane
wyłącznie z pomiarów całodobowych ciągłych (Kielce
ul. Zakładowa oraz Chęciny i Sitkówka) są niskie,
nie wykraczające poza poziom 81 mg/m3
przy dopuszczalnej normie 500 mg/m3.
|
