CZĘŚĆ II. STAN CZYSTOŚCI POWIETRZA

3. Monitoring powietrza

3.2. Stężenia podstawowych zanieczyszczeń powietrza
Dwutlenek siarki

Analizę stanu zanieczyszczenia powietrza dwutlenkiem siarki w 1999 r. przeprowadzono w oparciu o wyniki pomiarów z 18 stanowisk pomiarowych, w tym 15 stanowisk funkcjonuje w sieciach 24 godzinnych pomiarów manualnych, a 3 w ramach stacji wyposażonych w automatyczne mierniki stężeń zanieczyszczeń. Stacje automatyczne obsługuje Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska (w Kielcach przy ul. Zakładowej i w Chęcinach przy ul. Białego Zagłębia) oraz Cementownia "Nowiny" i ZPW "Trzuskawica" (w Sitkówce-Nowinach).
W pomiarach manualnych stosowane są następujące metodyki oznaczeń:
1) wg PN - 76/Z - 04104/01
2), kolorymetryczna z p.-rozaniliną wg PZH,
3) miareczkowa z nadtlenkiem wodoru wg OECD.
Na stacjach automatycznych oznaczanie stężenia SO2 następuje w oparciu o metodę fluorescencji w zakresie ultrafioletu.
Parametry statystyczne, obliczone na podstawie rocznych serii pomiarów stężeń SO2 dla poszczególnych stanowisk uwzględnionych w analizie, odnoszące się do wartości średnich rocznych, średnich dobowych oraz dla pomiarów ciągłych również stężeń średnich
30-minutowych zestawiono w tabeli 20.
Dodatkowo porównanie wartości stężeń średniorocznych z pomiarów wykonywanych w latach 1994-1999 zamieszczono w tabeli 21.

Stężenia średnie roczne.
Wartości średnich rocznych stężeń dwutlenku siarki w 1999 r. zawierały się w granicach od 2,7 mg/m3 do 22,5 mg/m3 . W roku 1998 stężenia średnie wynosiły od 2,6 mg/m3 do
21,1 mg/m3 . Najniższa wartość stężenia średniorocznego SO2 w województwie występuje w Solcu-Zdroju, najwyższa natomiast w Sitkówce-Nowinach. Z analizy rozkładu stężeń średniorocznych w określonych procentowo przedziałach normy dopuszczalnej Da wynika, że za wyjątkiem Sitkówki-Nowin, stężenia te były mniejsze od połowy wartości dopuszczalnej, co dotyczy zarówno obszarów o standardowej normie jak i obszarów o normie zaostrzonej.
Warto zatem podkreślić, że zarówno w Busku-Zdroju jak i Solcu-Zdroju, gdzie obowiązuje znacznie niższe stężenie dopuszczalne, przewidziane dla obszarów ochrony uzdrowiskowej, stężenia średnie roczne również nie tylko nie przekraczały normy, lecz nie osiągały nawet 50% poziomu dopuszczalnego.
Najwięcej wyników pomiarów, obejmujących 72% stanowisk, znajduje się w przedziale do 25% normy (rys.28). Najwyższe stężenie średnie roczne odnoszące się do Sitkówki-Nowin stanowi 56% normy, a kolejne zanotowane w Kielcach przy ul. Zakładowej stanowi 41% dopuszczalnej wartości. W rejonie oddziaływania Kopalni i Zakładów Chemicznych Siarki "Siarkopol" w Grzybowie stężenia średnioroczne dwutlenku siarki w badanych punktach wynoszą od 8 do 25% dopuszczalnego stężenia, a jako wartości uśrednione ze wszystkich stanowisk są o 1,5 mg/m3 niższe w stosunku do 1998 roku.
Jak wynika z danych pomiarowych przedstawionych w tabeli 21 z okresu 1994-1999 stężenia średnie roczne dwutlenku siarki wykazują na ogół tendencje spadkowe. Systematycznie obniża się wartość stężenia tego zanieczyszczenia na wszystkich stanowiskach pomiarowych w Kielcach, a także w Starachowicach oraz w rejonie Grzybowa.
W niektórych rejonach, do których zaliczyć można Ostrowiec Świętokrzyski i Skarżysko Kamienną nieznaczny wzrost wartości stężeń w 1999 r. w stosunku do roku poprzedniego, wynikający z lokalnych uwarunkowań rozprzestrzeniania się zanieczyszczeń, nadal pozostawia wyniki średnioroczne znacznie poniżej dopuszczalnej normy. Jednocześnie, przy odniesieniu porównania wyników badań z 1999 roku do wyników z lat 1994-1997, zauważyć można zachowanie pozytywnych trendów zmian.
Dla potrzeb analizy zmian stężeń średniorocznych na przestrzeni ostatnich kilku lat w powołanej wyżej tabeli przedstawiono również wyniki pomiarów ze stanowisk na których zakończono badania w 1998 roku, kierując się przy tym potrzebą przedstawienia jak najpełniejszej oceny stanu czystości powietrza w miarę posiadanych danych.
Zmiany wartości tych stężeń z pomiarów kontynuowanych w 1999 r. obrazuje rys.29.

Stężenia 24-godzinne.
Parametrem normowanym w przypadku stężeń 24-godzinnych jest percentyl S98, obliczany z rocznej serii pomiarów dobowych. Przekroczenie dopuszczalnej wartości dla tych stężeń w skali roku ma miejsce wówczas, gdy wartość percentyla S98, jest większa od stężenia dopuszczalnego D24. Najwyższe stężenie 24-godz. wynoszące 74 mg/m3, czyli 49 % normy dopuszczalnej występuje w Sitkówce-Nowinach oraz w Kielcach przy ul. Zakładowej, gdzie osiąga wartość 65 mg/m3 tj. 43 % normy (tabela 20).
Na pozostałych stanowiskach w Kielcach wartości stężeń dobowych kształtują się w granicach od 37 mg/m3 (25 % normy) przy ul. Gałczyńskiego do 57 mg/m3 (38% normy) przy Al. IX Wieków Kielc. Stosunkowo niskie wartości stężeń 24-godz. występują również na obszarach intensywnego oddziaływania przemysłu, takich jak rejon Grzybowa, gdzie wynoszą od 12 mg/m3 w punkcie pomiarowym Rzędów do 32 mg/m3 w punkcie Grzybów (przy normie 150 mg/m3) oraz rejon Ożarowa, gdzie mieszczą się w przedziale
wartości 15-22 mg/m3. Najniższe wartości percentyla S98, na poziomie 11mg/m3, uzyskano z pomiarów w Solcu-Zdroju.

Stężenia 30-minutowe.
Ciągłe pomiary automatyczne prowadzone na 3 stacjach (w Kielcach przy ul. Zakładowej, Chęcinach i Sitkówce-Nowinach) umożliwiają ocenę stopnia zanieczyszczenia powietrza także w odniesieniu do normowanego stężenia 30-minutowego. Porównanie stężeń chwilowych uzyskanych z tych pomiarów z wartościami dopuszczalnymi jest bardzo korzystne. Dopuszczalna wartość 500 mg/m3 nie została przekroczona w skali 1999 roku na żadnym z analizowanych stanowisk pomiarowych i jak oceniono stężenia te, (podawane jako normowany 99,8 percentyl), były niższe od 30 % normy.