|
3. Monitoring powietrza
3.2. Stężenia podstawowych zanieczyszczeń powietrza
Do grupy zanieczyszczeń podstawowych zalicza się:
dwutlenek siarki, tlenki azotu i pył, których
źródłem są przede wszystkim obiekty energetyki
zawodowej i przemysłowej (tzw. emisja wysoka)
oraz także sektor komunalno-bytowy, a w tym; lokalne
kotłownie, zakłady produkcyjno-usługowe i indywidualne
gospodarstwa (tzw. emisja niska).
Wymienione źródła emitują też substancje specyficzne
będące głównie wynikiem niepełnego spalania paliw
w przestarzałych typach kotłów lub w paleniskach
indywidualnych. Istotnym źródłem zanieczyszczenia
powietrza dwutlenkiem azotu jest również transport
i komunikacja. Jakość powietrza w danym rejonie
uzależniona jest nie tylko od emisji z miejscowych
źródeł lecz również od zanieczyszczeń występujących
na innych obszarach. Zanieczyszczenia emitowane
z wysokich kominów przenoszone są najczęściej
na znaczne odległości i rozpraszane na dużym obszarze.
W określonych warunkach meteorologicznych, zależnych
głównie od kierunku i prędkości wiatru oraz stanów
równowagi atmosfery, zanieczyszczenia transportowane
są na dalekie odległości. Z badań prowadzonych
na terenie województwa świętokrzyskiego w ramach
monitoringu środowiska wynika, że średnie roczne
stężenia głównych zanieczyszczeń powietrza w 1999
roku wykazują na ogół wartości dość niskie, czyli
znacznie poniżej norm dopuszczalnych.
Na żadnym ze stanowisk pomiarowych, gdzie wykonywano
pomiary w sposób dający pełną podstawę oceny wyników,
nie odnotowano przekroczenia średniorocznej wartości
normatywnej pyłu zawieszonego. Podobnie, stężenia
średnie roczne w zakresie dwutlenku siarki i dwutlenku
azotu pozostają, analogicznie jak w latach poprzednich,
w granicach norm dopuszczalnych.
|
