CZĘŚĆ VII. ZASOBY I FORMY OCHRONY PRZYRODY

1. Formy ochrony przyrody


1.3. Rezerwaty przyrody

     Rezerwaty przyrody są uzupełnieniem Świętokrzyskiego Parku Narodowego i reprezentują wielorakie wartości przyrody żywej i nieożywionej oraz typowe dla Kielecczyzny charakterystyczne krajobrazy. Reprezentują one na stosunkowo niewielkich powierzchniach większe obszary bogatej przyrody. Celem tworzenia rezerwatów jest zabezpieczenie i utrzymanie w możliwie naturalnym stanie fragmentu przyrody żywej i nieożywionej, głównie ze względów naukowych, dydaktycznych, historycznych i krajobrazowych. Wg stanu na dzień 31.12.2000 r. w województwie świętokrzyskim ustanowionych zostało 67 rezerwatów przyrody.
     Rezerwaty przyrody zajmują łącznie 0,2% powierzchni województwa, w kraju natomiast liczba ta sięga 0,5% (wg danych GUS za 1999 r.).tabela 93
     Rezerwaty przyrody są rozmieszczone na terenie całego województwa, co obrazuje rys.54, jednak największa ich ilość koncentruje się w regionie Gór Świętokrzyskich i w Niecce Nidziańskiej, bowiem tu zachowały się najwartościowsze obiekty przyrodnicze. 
     Zabiegi ochronne w rezerwatach przyrody prowadzone są w oparciu o plany ochrony rezerwatów, opracowane przez specjalistów na okresy 20-letnie. Plany ochrony rezerwatu opracowuje się dla wszystkich kategorii rezerwatów, niezależnie od posiadanych opracowań inwentaryzacyjnych oraz typu rezerwatu. Dla rezerwatów nie posiadających planów ochrony, zgodnie z zapisem art. 13 b znowelizowanej ustawy o ochronie przyrody, wojewoda ustala zakres rocznych zadań ochronnych, wydając stosowne rozporządzenie. Realizując ustawowe obowiązki wojewody w tym zakresie, 
w ostatnich latach wykonane zostały plany ochrony dla 31 rezerwatów przyrody. Dokumenty te, 
w zależności od przedmiotu ochrony, zawierają wskazania ochronne, zapisy co do sposobu postępowania na terenie chronionym, jak również sąsiadującym, oraz ocenę stanu obiektu. Prace w tym zakresie prowadzone są systematycznie. W br. zostaną opracowane plany dla kolejnych 7 rezerwatów.