CZĘŚĆ V. ZAGROŻENIE ŚRODOWISKA HAŁASEM

2. Hałas komunikacyjny

     Rozchodzenie się dźwięku w przestrzeni zależy od charakterystyki źródła hałasu, zmian zachodzących w atmosferze, jak również od ukształtowania terenu i zabudowy urbanistycznej. 
     Hałas wytwarzany przez środki komunikacji drogowej lub ulicznej, ujmowany w sposób kompleksowy, nazywany jest hałasem komunikacyjnym. Jest to suma emisji hałasu wszystkich pojazdów biorących udział w ruchu i tworzących strumienie ruchu. 
     O poziomie hałasu komunikacyjnego, zarówno w miastach, jak i przy trasach komunikacyjnych, decyduje bardzo wiele różnego rodzaju czynników, takich jak:
 - natężenie ruchu pojazdów, - procentowy udział pojazdów ciężarowych w strumieniu pojazdów, 
- prędkość strumienia pojazdów, 
- położenie drogi oraz rodzaj nawierzchni, 
- płynność ruchu pojazdów, 
- ukształtowanie terenu, przez który przebiega trasa komunikacyjna, 
- charakter obudowy trasy, 
- rodzaj sąsiadującej z trasą zabudowy, 
- odległość pierwszej linii zabudowy od skraju jezdni, 
- rodzaj i szerokość drogi