|
2. Stacja Monitoringu WSP Kielce
- Stacja Bazowa ZMŚP Święty Krzyż
Wyniesione od 100 do ponad 400 m ponad otoczenie
krajobrazy Wyżyny Środkowomałopolskiej z Wyżyną
Kielecką znajdują się pod wpływem zarówno lokalnych
jak i zdalnych emisji przemysłowych i transportowych,
szczególnie związanych z kierunkami zachodnich oraz
północno- i południowo-zachodnich wiatrów [Kowalkowski
1994, Jóźwiak 1998]. Obserwowany zły stan zdrowotny
lasów tego regionu, a także liczne publikacje donoszące
o zachwianiu równowagi środowiska oraz zagrożeniu
i ginięciu na tym obszarze wielu gatunków flory
i fauny potwierdzają tę tezę [Cieśliński 1985, Bróż,
Kapuściński 1990, Kowalkowski i wsp. 1990, Cieśliński,
Kowalkowski 2000].
Badania rozpoznawcze, realizowane w Górach Świętokrzyskich
w latach 1988-1990 przez Zakład Geografii Gleb i
Ochrony Przyrody WSP w Kielcach wykazały jednoznacznie
dwa rodzaje oddziaływania emisji przemysłowych na
środowisko przyrodnicze, na lokalną jego alkalizację
oraz wielkoobszarowe zakwaszanie [Kowalkowski1993].
Wcześniejsze badania Wróbla i Wójcika [1989] wskazały
na silne zakwaszenie wód powierzchniowych na obszarze
Świętokrzyskiego Parku Narodowego i zagrożenie w
nich życia biologicznego.
Odpowiednio do wymagań programu Zintegrowanego Monitoringu
Środowiska Przyrodniczego Stacja Bazowa Św. Krzyż
realizuje pomiary podstawowych cech reprezentatywnego
ekosiedliska w przekrojach pionowym i poziomym w
systemie atmosfera (wejście) - hylosfera - pedosfera
(przetwarzanie) - hydrosfera, litosfera (wyjście).
Podstawową jednostką przestrzenną jest zlewnia leśno-rolnicza
położona na północnym stoku głównego masywu Łysogóry
o powierzchni 1,269 km2 (rys.
96).
Zlewnia ta odpowiednio do sugestii Ćmaka i Mityka
[1990] składa się z 3 stref wysokościowych:
- wierzchowinowej leśnej, powyżej 500 m n.p.m.,
ze średnimi opadami rocznymi powyżej 850 mm, na
stoku długości około 395 m, ze znacznymi spływami
powierzchniowymi podczas roztopów i opadów, w okresach
suchych ze śródglebowymi odpływami tranzytowymi;
- stokowej leśnej od 500 do 340 m n.p.m. , ze średnimi
opadami rocznymi od 850 do 800 mm na stoku długości
około 705 m, z krótkotrwałymi odpływami powierzchniowymi
podczas roztopów i opadów, i dominującymi tu tranzytowymi
odpływami wód śródglebowych tworzących lokalne lustra
wód stokowych;
- podnóża stoku leśno -rolnego od 340 do 280 m n.p.m.
z opadami rocznymi od 800 do 700 mm, w pasie występowania
źródeł dostarczających wód potokom górskim dopływającym
do rzeki Pokrzywianki;
|
|