CZĘŚĆ V. ZAGROŻENIE ŚRODOWISKA HAŁASEM 2. Monitoring hałasu komunikacyjnego
2.1. Hałas drogowy
Hałas drogowy jest dominującym źródłem zakłóceń
klimatu akustycznego środowiska i główną uciążliwością
dla mieszkańców miast i ludności zamieszkałej przy
ruchliwych trasach komunikacyjnych. Najważniejszymi
czynnikami decydującymi o poziomie hałasu drogowego
są:
- natężenie ruchu pojazdów;
- średnia prędkość strumienia pojazdów;
- procentowy udział pojazdów ciężarowych;
- płynność ruchu;
- rodzaj nawierzchni;
- ukształtowanie terenu, przez który przebiega trasa.
Inną, poważną uciążliwością związaną z ruchem pojazdów,
zwłaszcza ciężkich, w przestrzeni zurbanizowanej,
są wibracje i hałasy infradźwiękowe powodujące pękanie
ścian budynków przyległych do tras komunikacyjnych,
drgania szyb oraz inne nieprzyjemne efekty dźwiękowe.
Właśnie te niedogodności codziennego życia są przyczyną
coraz to liczniejszych skarg mieszkańców.
Powszechna świadomość szkodliwości hałasu dla zdrowia
ludzkiego, utrudniająca zarówno pracę jak i wypoczynek,
wymusza monitorowanie klimatu akustycznego, w celu
rozpoznania stopnia i skali zagrożeń. Dokładna znajomość
tych zagadnień umożliwia podejmowanie decyzji korygujących
niekorzystny stan akustyczny środowiska. Celem wykonywanych
pomiarów akustycznych jest więc określenie warunków
panujących w bezpośrednim sąsiedztwie tras komunikacyjnych
i uzyskanie informacji o uciążliwości analizowanych
źródeł dla sąsiednich zamieszkałych terenów.
Prowadzone przez szereg lat badania wykazują nieznaczną
poprawę stanu akustycznego przy głównych trasach
komunikacji drogowej w bezpośrednim sąsiedztwie
jezdni. Jednocześnie obserwuje się pogorszenie warunków
akustycznych na pierwszej linii zabudowy. Coraz
lepszy standard pojazdów, wprowadzane ograniczenia
prędkości ruchu wynikające z przepisów o ruchu drogowym
przy jednocześnie stale wzrastającej ilości pojazdów
poruszających się po drogach nie prowadzą do poprawy
warunków akustycznych na pobliskich terenach zabudowanych.
W związku z tym mieszkańcy większych miast oraz
osiedli położonych przy ruchliwych trasach komunikacyjnych
nadal przebywają w klimacie akustycznym przekraczającym
dopuszczalne normy.
W roku 1999, w ramach kontynuacji monitoringu hałasu
komunikacyjnego, wykonano pomiary hałasu drogowego
i oceny stanu środowiska obejmujące:
- pomiary hałasu komunikacyjnego w Kielcach służące
sporządzeniu planu akustycznego miasta;
- dwukrotne pomiary hałasu na drodze krajowej nr
7 Gdańsk-Warszawa-Kielce-Kraków-Chyżne w granicach
województwa świętokrzyskiego;
- pomiary hałasu przy drodze krajowej nr 74 Sulejów-Kielce-Kraśnik
w granicach województwa, które posłużyły do opracowania
oceny klimatu akustycznego przyległych terenów;
- pomiary hałasu w rejonie drogi 78 Gliwice-Szczekociny-Jędrzejów-Chmielnik
wraz z oceną stanu zagrożenia obszarów leżących
w obrębie województwa.