CZĘŚĆ V. ZAGROŻENIE ŚRODOWISKA HAŁASEM

2. Monitoring hałasu komunikacyjnego

2.1. Hałas drogowy

Hałas drogowy jest dominującym źródłem zakłóceń klimatu akustycznego środowiska i główną uciążliwością dla mieszkańców miast i ludności zamieszkałej przy ruchliwych trasach komunikacyjnych. Najważniejszymi czynnikami decydującymi o poziomie hałasu drogowego są:
- natężenie ruchu pojazdów;
- średnia prędkość strumienia pojazdów;
- procentowy udział pojazdów ciężarowych;
- płynność ruchu;
- rodzaj nawierzchni;
- ukształtowanie terenu, przez który przebiega trasa.

Inną, poważną uciążliwością związaną z ruchem pojazdów, zwłaszcza ciężkich, w przestrzeni zurbanizowanej, są wibracje i hałasy infradźwiękowe powodujące pękanie ścian budynków przyległych do tras komunikacyjnych, drgania szyb oraz inne nieprzyjemne efekty dźwiękowe. Właśnie te niedogodności codziennego życia są przyczyną coraz to liczniejszych skarg mieszkańców.

Powszechna świadomość szkodliwości hałasu dla zdrowia ludzkiego, utrudniająca zarówno pracę jak i wypoczynek, wymusza monitorowanie klimatu akustycznego, w celu rozpoznania stopnia i skali zagrożeń. Dokładna znajomość tych zagadnień umożliwia podejmowanie decyzji korygujących niekorzystny stan akustyczny środowiska. Celem wykonywanych pomiarów akustycznych jest więc określenie warunków panujących w bezpośrednim sąsiedztwie tras komunikacyjnych i uzyskanie informacji o uciążliwości analizowanych źródeł dla sąsiednich zamieszkałych terenów.

Prowadzone przez szereg lat badania wykazują nieznaczną poprawę stanu akustycznego przy głównych trasach komunikacji drogowej w bezpośrednim sąsiedztwie jezdni. Jednocześnie obserwuje się pogorszenie warunków akustycznych na pierwszej linii zabudowy. Coraz lepszy standard pojazdów, wprowadzane ograniczenia prędkości ruchu wynikające z przepisów o ruchu drogowym przy jednocześnie stale wzrastającej ilości pojazdów poruszających się po drogach nie prowadzą do poprawy warunków akustycznych na pobliskich terenach zabudowanych. W związku z tym mieszkańcy większych miast oraz osiedli położonych przy ruchliwych trasach komunikacyjnych nadal przebywają w klimacie akustycznym przekraczającym dopuszczalne normy.

W roku 1999, w ramach kontynuacji monitoringu hałasu komunikacyjnego, wykonano pomiary hałasu drogowego i oceny stanu środowiska obejmujące:
- pomiary hałasu komunikacyjnego w Kielcach służące sporządzeniu planu akustycznego miasta;
- dwukrotne pomiary hałasu na drodze krajowej nr 7 Gdańsk-Warszawa-Kielce-Kraków-Chyżne w granicach województwa świętokrzyskiego;
- pomiary hałasu przy drodze krajowej nr 74 Sulejów-Kielce-Kraśnik w granicach województwa, które posłużyły do opracowania oceny klimatu akustycznego przyległych terenów;
- pomiary hałasu w rejonie drogi 78 Gliwice-Szczekociny-Jędrzejów-Chmielnik wraz z oceną stanu zagrożenia obszarów leżących w obrębie województwa.