| |
7.
Gospodarka
7.2. Rolnictwo
Województwo świętokrzyskie w skali kraju posiada
korzystne warunki przyrodnicze dla rozwoju rolnictwa.
Warunki klimatyczne są zróźnicowane, od rejonu
ciepłego w okolicy Sandomierza do chłodnego i
typowo górskiego w okolicy Gór Świętokrzyskich.
Według obliczeń szacunkowych, na gruntach ornych
gleby najlepsze (kl.I-IIIa) zajmują 25,8%, średniej
jakości (kl.IIIb-IVb) - 41,3%, a gleby najsłabsze
(kl.V - VIz) - 32,9%.
Duży udział gleb najlepszych występuje w powiatach:
kazimierskim - 74,3%, sandomierskim - 69,9% i
opatowskim - 53,7%.
Największy udział gleb najsłabszych występuje
w powiatach: koneckim - 73,1%, skarżyskim - 67,1%,
włoszczowskim - 58,1%.
Właściwości gleb są zróżnicowane tak pod względem
zakwaszenia, jak i zasobności w składniki pokarmowe.
Udział gleb zakwaszonych (bardzo kwaśnych i kwaśnych)
jest znaczny i wynosi 56% (podobnie w kraju -
58%). Najmniej gleb zakwaszonych i ubogich w składniki
pokarmowe występuje w południowej i południowo-wschodniej
części województwa. Te rejony mają przede wszystkim
charakter rolniczy, co związane jest z występowaniem
tam dobrych gleb rędzinowych, wykształconych na
węglanowych skałach kredowych oraz gleb lessowych
Wyżyny Sandomierskiej.
Miernikiem oceny rolniczej przestrzeni produkcyjnej
jest wskaźnik jakości i przydatności gleb w zakresie
ich możliwości produkcyjnych, wyrażany w punktach.
Na jego ogólną wielkość wpływ mają następujące
czynniki: jakość i przydatność rolnicza gleb,
agroklimat, rzeźba terenu i warunki wodne. Najmniejsza
ilość punktów oznacza, że są to gleby najsłabsze,
a najwyższa ilość odnosi się do gleb najlepszych.
Najwyższy wskaźnik przydatności rolniczej, wynoszący
ponad 100 punktów, posiadają gleby w gminach:
Czarnocin, Dwikozy, Lipnik, Obrazów i Wojciechowice
oraz miasto Sandomierz. Najniższą natomiast punktację,
poniżej 50 punktów, otrzymały gleby 16 gmin położonych
w powiatach: kieleckim (7 gmin), koneckim (4 gminy),
Skarżyskim (3 gminy) i włoszczowskim (2 gminy).
Ocenę rolniczej przestrzeni produkcyjnej dla poszczególnych
gmin przedstawia rys.11.
Z ogólnej powierzchni województwa wynoszącej 1167,2
tys. ha najwięcej - 732,1 tys. ha, czyli 63 %
użytkowanych jest rolniczo, a 323,4 tys. ha tj.
ponad 27 % zajmują lasy, natomiast pozostałe grunty
stanowią 112,0 tys. ha tj. ok.10% (dane według
granic administracyjnych - stan na 31.12. 1999
r.). Z powiatów najwięcej gruntów użytkowanych
rolniczo jest w powiecie kazimierskim - 89,8%
oraz sandomierskim - 81,4%. Na dwa powiaty - sandomierski
i opatowski przypada niemalże 60% łącznej powierzchni
sadów w województwie. W trzech powiatach - kieleckim,
koneckim i buskim znajduje się 47% użytków zielonych.
Struktura użytków rolnych województwa wykazywana
przez GUS na koniec 1999 r. (według siedziby użytkownika),
przedstawia się następująco: z całkowitej powierzchni
województwa wynoszącej 1165,0 tys. ha, użytkowanych
rolniczo jest 730,3 tys. ha (62,7%), w tym grunty
orne stanowią 562,1 tys. ha (77,0% ogółu użytków
rolnych, z tego pod zasiewami 86,8%), sady - 20,6
tys. ha (2,8%), łąki trwałe - 108,7 tys. ha (14,9%),
pozostałe użytki trwałe - 38,9 tys. ha (5,3%).
Dane te zobrazowano graficznie na rys.12.
Wśród upraw rolniczych w województwie przeważają
zboża (pszenica, żyto) i ziemniaki. W roku 1999
powierzchnia zasiewów wynosiła 488,1 tys. ha,
w tym zboża zajmowały 315,8 tys. ha (64,7% ogólnej
powierzchni zasiewów), ziemniaki - 73,4 tys. ha
(15,0% ), rośliny pastewne 46,4 tys. ha (9,5%),
rośliny przemysłowe - 18,3 tys. ha (3,7%), kukurydza
- 2,7 tys. ha (0,6%), rośliny strączkowe - 4,7
tys. ha (1,0%) i pozostałe - 26,8 tys. ha (5,5%).
|
|
