|
|
ZLEWNIA KOPRZYWIANKI
Górny i środkowy bieg Kacanki leży w obrębie
Pogórza Szydłowskiego, zbudowanego we wschodniej części na
podłożu skał paleozoicznych, oddzielonego wyraźnym progiem
od Niecki Połanieckiej (zajmującej ujściowy odcinek Kacanki
i środkowy Koprzywianki).
Niecka Połaniecka wypełniona mioceńskimi gipsami, iłami i
piaskami, przykrytymi miejscami utworami czwartorzędowymi
oddzielona jest od Niziny Nadwiślańskiej 40 - 50 metrowym
progiem. Nizina Nadwiślańska obejmuje prawą stronę dorzecza
dolnego biegu Koprzywianki, stanowiąc płaską równinę doliny
Wisły wypełnioną utworami czwartorzędowymi, rzecznymi, które
dochodzą do kilkunastu metrów miąższości.
Prawa strona dorzecza środkowego biegu Koprzywianki (poniżej
Klimontowa) leży w obszarze Wyżyny Sandomierskiej, z charakterystyczną
dla tego rejonu pokrywą lessową dochodzącą miejscami do 24
- 30 metrów grubości. Powierzchnia Wyżyny jest płaska, lekko
falista, porozcinana dolinami rzek oraz wąwozami i parowami
erozyjnymi.
Z ogólnej powierzchni zlewni Koprzywianki wynoszącej 707,4
km2, erozją wąwozową o stopniu od 3 do 5 zagrożone jest 229,3
km2 użytków rolnych (stanowiących 32,4% powierzchni zlewni)
oraz 7 km2 lasów (tj. 1% pow. zlewni). Obszary te wymagają
1 stopnia pilności zagospodarowania wąwozów.
|
|
|