|
CZĘŚĆ XII. OPŁATY EKOLOGICZNE
Barbara
Bąk
Obowiązujące
przepisy w zakresie ochrony środowiska określone mocą ustawy z dnia
27 kwietnia 2001 roku Prawo ochrony środowiska (Dz. U. Nr 62 poz.
627 z późniejszymi zmianami) nakładają na podmioty korzystające ze
środowiska obowiązek ponoszenia opłat.
Opłaty
ponoszone są za:
- wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza,
- wprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi,
- pobór wód,
- składowanie odpadów.
Podmiot,
który posiada wymagane prawem pozwolenie na wprowadzanie do środowiska
substancji ponosi opłatę w wysokości podstawowej. Natomiast podmiot
korzystający ze środowiska bez wymaganego pozwolenia ponosi opłatę
podwyższoną. Organem właściwym w sprawach opłat jest Marszałek Województwa.
Korzystający
ze środowiska ustalają we własnym zakresie wysokość opłat za korzystanie
ze środowiska i wnoszą je bez wezwania na rachunek urzędu marszałkowskiego
właściwego ze względu na miejsce korzystania ze środowiska, z tym,
że opłatę za zanieczyszczenia z urządzeń mobilnych (środków transportu)
wnosi się na rachunek urzędu marszałkowskiego właściwego dla miejsca
rejestracji podmiotu, korzystającego ze środowiska. Opłatę uiszcza
się w terminie do końca miesiąca następującego po upływie każdego
kwartału.
Wysokość
opłat za korzystanie ze środowiska zależy od:
- rodzaju i ilości gazów lub pyłów wprowadzonych do powietrza,
- rodzaju, ilości i jakości pobranej wody,
- rodzaju i ilości substancji zawartych w ściekach,
- sposobu zagospodarowania terenu w przypadku opłat za wody opadowe
i roztopowe,
- rodzaju i ilości składowanych odpadów.
Opłatę
ustala się według stawek obowiązujących w okresie, w którym korzystanie
ze środowiska miało miejsce. Jest to istotne, ponieważ stawki opłat
corocznie ulegają zmianie.
W województwie świętokrzyskim w 2003 roku rejestrem objętych było
2256 podmiotów korzystających w określonym zakresie ze środowiska
(rys. 59), w tym:
- 1970 - za wprowadzanie gazów i pyłów do powietrza,
- 254 - za pobór wody,
- 231 - za wprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi,
- 47 - za składowanie odpadów.
Liczba
podmiotów, zobowiązanych w 2003 roku do wniesienia opłat za korzystanie
ze środowiska (rys. 60) jest następująca:
- 819 - za wprowadzanie pyłów i gazów do powietrza,
- 154 - za pobór wód,
- 151 - za wprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi,
- 43 - za składowanie odpadów.
Pozostałe
podmioty objęte ewidencją, zwolnione były na mocy art. 289 w/w ustawy
Prawo ochrony środowiska z obowiązku wniesienia opłat ponieważ należna
kwartalna opłata nie przekraczała 25% najniższego wynagrodzenia za
pracę pracowników, obowiązującego
w dniu 30 września roku poprzedniego, określonego na podstawie odrębnych
przepisów.
Podmiotom,
które korzystały ze środowiska a nie uiściły należnej opłaty, bądź
uiściły opłatę w wysokości nasuwającej zastrzeżenia, Marszałek Województwa
Świętokrzyskiego wymierzył opłatę w drodze decyzji na podstawie własnych
ustaleń lub kontroli bądź wyników kontroli Wojewódzkiego Inspektora
Ochrony Środowiska (rys. 61).
W
2003 roku wydano:
- 132 decyzje za wprowadzanie gazów i pyłów do powietrzna na kwotę
357 360,46 zł,
- 35 decyzji za pobór wód na kwotę 100 813,08 zł,
- 40 decyzji za wprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi na kwotę
45 245,4 zł,
- 14 decyzji za składowanie odpadów na kwotę 277 574,52 zł.
Wpływy
z tytułu opłat za korzystanie ze środowiska nie są do dyspozycji Marszałka
Województwa, a stanowią przychody funduszy gminnych, powiatowych,
wojewódzkich oraz Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki
Wodnej. Są źródłem środków finansowych przeznaczonych na realizację
przedsięwzięć proekologicznych.
Wpływy
te są przekazywane przez Zarząd Województwa na rachunki bankowe Funduszy
Ochrony Środowiska w ustawowo wyznaczonym terminie tj. do końca następnego
miesiąca po ich wpływie na rachunek Zarządu Województwa. Zasady podziału
wpływów są następujące:
ˇ wpływy za wprowadzanie gazów i pyłów do powietrza, wprowadzanie
ścieków do wód lub do ziemi oraz pobór wód - 20% przychód gminnego
funduszu,10% przychód powiatowego funduszu; pozostała kwota stanowi
35% przychód Narodowego Funduszu i 65% - Wojewódzkiego Funduszu,
ˇ wpływy za składowanie odpadów stanowią w 50% przychód Gminnego
Funduszu i w 10% przychód Powiatowego Funduszu, na którym są składowane
odpady. Pozostałe środki po dokonaniu podziału, o którym mowa wyżej
stanowią 35% przychód Narodowego Funduszu i 65% - Wojewódzkiego
Funduszu.
Wpływy z tytułu opłat za korzystanie ze środowiska (rys.
62) wpłacone na rachunek Zarządu Województwa Świętokrzyskiego
w roku 2003 wynosiły - 47 536 234,00 zł,
w tym za:
wprowadzanie gazów i pyłów do powietrza 32 861 414,00 zł,
składowanie odpadów 3 153 014,00 zł,
pobór wód 7 788 807,00 zł,
wprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi 3 732 999,00 zł.
Z
otrzymanych wpływów z tytułu opłat za korzystanie ze środowiska w
2003 roku przypadło dla:
Funduszy Gminnych 10 455 605,00 zł,
Funduszy Powiatowych 4 754 395,00 zł,
Funduszu Wojewódzkiego 21 013 240,00 zł,
Funduszu Narodowego 11 312 994,00 zł.
Środki
powyższe zostały przekazane przez Zarząd Województwa Świętokrzyskiego
na rachunki bankowe Funduszy Ochrony Środowiska w ustawowo wyznaczonym
terminie.
Podmioty,
które wnoszą największe opłaty za korzystanie ze środowiska:
- Elektrownia im. Tadeusza Kościuszki S.A. w Połańcu,
- Przedsiębiorstwo Gospodarki Odpadami w Kielcach,
- Wodociągi Kieleckie,
- Zakłady Przemysłu Wapienniczego "Trzuskawica" S.A. w Sitkówce
Nowiny,
- Lafarge Cement Polska S.A. Cementownia "Małogoszcz",
- "Grupa Ożarów" S.A. w Ożarowie.
Powiaty,
które otrzymały najwięcej środków z tytułu opłat za korzystanie ze
środowiska w roku 2003 to: pow. staszowski, pow. kielecki, miasto
Kielce, pow. ostrowiecki i pow. opatowski.
Gminy,
które otrzymały najwięcej środków z tytułu opłat za korzystanie ze
środowiska w roku 2003 to: Połaniec, Kielce, Sitkówka - Nowiny, Strawczyn,
Ożarów, Ostrowiec Świętokrzyski, Skarżysko -Kamienna.
OPŁATA
PRODUKTOWA
Dnia
1 stycznia 2002 roku weszły w życie dwie ustawy, które zapewniły
przeniesienie do prawa polskiego postanowień Dyrektywy, Parlamentu
i Rady Europejskiej Nr 94/62/EC o opakowaniach i odpadach opakowaniowych
z dnia 20 grudnia 1994r. a mianowicie:
- ustawa z dnia 11 maja 2001r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie
gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i
opłacie depozytowej (Dz. U. Nr 63, poz. 639),
- ustawa z dnia 11 maja 2001r. o opakowaniach i odpadach opakowaniowych
(Dz. U. Nr 63, poz. 638).
Założeniem
w/w ustaw jest w pierwszym rzędzie zapobieganie wytwarzaniu odpadów,
ograniczenie ich ilości i szkodliwości, a jeśli nie jest to możliwe,
stworzenie odpowiednich warunków odzysku.
Ustawa
z dnia 11 maja 2001r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania
niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie depozytowej
(Dz. U. Nr 63, poz. 639 z późn. zm.) określa obowiązki przedsiębiorców
związane z wprowadzeniem na rynek krajowy
produktów w opakowaniach:
- z tworzyw sztucznych,
- z aluminium o pojemności mniejszej od 300 l,
- z blachy białej i lekkiej innej niż aluminium,
- z papieru i tektury,
- ze szkła gospodarczego, poza ampułkami,
- z materiałów naturalnych (drewna i tekstyliów),
- wielomateriałowych
i produktów takich jak:
- urządzenia klimatyzacyjne zawierające substancje zubożające warstwę
ozonową,
- urządzenia chłodnicze i zamrażające oraz pompy ciepła poza urządzeniami
dla gospodarstw domowych zawierające substancje zubożające warstwę
ozonową,
- chłodziarki i zamrażarki typu domowego zawierające substancje
zubożające warstwę ozonową,
- akumulatory ołowiowe,
- akumulatory niklowo-kadmowe,
- ogniwa i baterie galwaniczne,
- oleje smarowe z wyłączeniem bazowych i przepracowanych,
- lampy wyładowcze,
- opony nowe, używane regenerowane, nieużywane regenerowane.
Opłata
produktowa - jest to opłata obliczana i wpłacana za opakowania
w przypadku sprzedaży produktów w tych opakowaniach, a także opłata
obliczana i wpłacana w przypadku sprzedaży akumulatorów niklowo-kadmowych,
ogniw i baterii galwanicznych, opon, lamp wyładowczych, olejów smarowych
oraz urządzeń chłodniczych i klimatyzacyjnych.
Naczelną
zasadą ustawy jest nałożenie na przedsiębiorcę wytwarzającego lub
importującego wybrane produkty oraz produkty w opakowaniach, obowiązku
zapewnienia odzysku, a w szczególności recyklingu odpadów powstałych
z tych opakowań i produktów.
Podmioty
objęte opłatą produktową
Do
ponoszenia opłat produktowych obowiązany jest przedsiębiorca, który
nie osiągnie wymaganego poziomu odzysku i recyklingu w danym okresie
rozliczeniowym.
Przez
przedsiębiorcę rozumie się:
- przedsiębiorcę, którego oznaczenie zostało umieszczone na produkcie
lub opakowaniu,
- importera produktów w opakowaniach lub niektórych produktów -
wprowadzającego te produkty na rynek krajowy,
- przedsiębiorcę wprowadzającego na rynek krajowy w drodze importu
towary, których częściami składowymi lub przynależnościami są produkty
wymienione w załącznikach nr 2 i 3 do ustawy,
- wytwórcę produktów w opakowaniach lub niektórych produktów - wprowadzającego
te produkty na rynek krajowy,
- przedsiębiorcę, który pakuje produkty wytworzone przez innego
przedsiębiorcę i wprowadza je na rynek krajowy,
- jednostkę handlu detalicznego o powierzchni handlowej powyżej
500 m 2, w której sprzedaje się produkty tam pakowane,
- przedsiębiorcę prowadzącego więcej niż jedną jednostkę handlu
detalicznego o łącznej powierzchni handlowej powyżej 5 000 m 2,
bez względu na powierzchnię pojedynczej jednostki, sprzedającego
produkty w tych jednostkach pakowane.
Przedsiębiorca
ma obowiązek zapewnienia odzysku, a w szczególności recyklingu odpadów
opakowaniowych i poużytkowych oraz do dnia 31 grudnia 2007 r. osiągnąć
docelowy poziom odzysku i recyklingu dla poszczególnych opakowań
lub produktów, z których powstał odpad np. opakowania z tworzyw
sztucznych - recykling w 2002 r. - 7%, 2003 r. - 10%, 2004 r. -
14%, 2005 r. - 18%, 2006 r. - 22%, 2007 r. - 25%. Przedsiębiorca
może realizować powyższe zadania samodzielnie albo za pośrednictwem
organizacji odzysku lub zlecić wykonanie poszczególnych czynności
związanych z odzyskiem i recyklingiem osobom trzecim. Dodać należy,
iż organizacja odzysku przejmuje od przedsiębiorcy obciążające go
obowiązki na podstawie umowy.
Opłatę
produktową oblicza się jako iloczyn stawki opłaty i różnicy pomiędzy
wymaganym a osiągniętym poziomem odzysku (recyklingu) przeliczonej
na wielkość wyrażoną w masie albo ilości produktów lub opakowań.
Oblicza się oddzielnie dla każdego rodzaju opakowania i produktu.
Stawka opłat produktowych z dniem 1 stycznia każdego roku kalendarzowego
podlega podwyższeniu w stopniu odpowiadającym średniorocznemu wskaźnikowi
cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem, przyjętym w ustawie budżetowej
za rok poprzedni. Minister właściwy do spraw ochrony środowiska
nie później niż do 30 września każdego roku ogłosi w Dzienniku Urzędowym
Rzeczpospolitej Polskiej lub w Monitorze Polskim wysokość maksymalnych
stawek opłat produktowych na następny rok.
Do
Urzędu Marszałkowskiego Województwa Świętokrzyskiego fakt wytwarzania
lub importu i wprowadzania na rynek krajowy produktów w opakowaniach,
o których mowa w załączniku nr 1 do ustawy lub produktów, o których
mowa w załącznikach nr 2 i 3 do ustawy, w 2002 roku zgłosiło 223
przedsiębiorców, w tym 56 przedsiębiorców, którzy realizują obowiązek
odzysku i recyklingu za pośrednictwem organizacji odzysku.
Roczne
sprawozdanie o wysokości należnej opłaty produktowej za 2002 rok
przekazało Marszałkowi Województwa Świętokrzyskiego 167 przedsiębiorców.
Ze
sprawozdań tych wynika, iż przedsiębiorcy podlegający ustawie wprowadzili
łącznie na rynek:
- 900 067 kg opakowań z tworzyw sztucznych, z czego osiągnęli 28,22%
recyklingu,
- 1 537 kg opakowań z aluminium - 37,86% recyklingu,
- 125 007 kg opakowań z blachy białej i lekkiej innej niż aluminiowa
- 37,61% recyklingu,
- 2 492 967 kg opakowań z papieru i tektury - 64,85% recyklingu,
- 44 247 kg opakowań ze szkła gospodarczego poza ampułkami - 1,13%
recyklingu,
- 3 390 260 kg opakowań z materiałów naturalnych - 5,20% recyklingu,
- 55 993 kg opakowań wielomateriałowych - 22,33% recyklingu,
- 714 kg olejów przepracowanych poddanych regeneracji - 0% odzysku
i recyklingu,
- 26 580 kg olejów pozostałych (z wyłączeniem bazowych i przepracowanych)
- 89,47% odzysku,
- 24 131 kg opon nowych pneumatycznych stosowanych w samochodach
osobowych - 27,52% odzysku,
- 104 678 kg opon pneumatycznych używanych w dużych ciężarówkach
- 31,32% odzysku,
- 10 904 kg opon nowych używanych w maszynach do robót ziemnych
- 41,91% odzysku,
- 221 046 kg opon używanych nieregenerowanych - 39,21% odzysku.
Począwszy
od 2002r. w polskim prawie "ekologicznym" funkcjonuje
zasada rozszerzonej działalności producenta. Polega ona na odpowiedzialności
producenta wybranego produktu za ten produkt w całym cyklu jego
życia, obejmując odpowiedzialnością także odpad po tym produkcie.
Zasadą tą objęto opakowania i określone produkty, nakładając obowiązki
w tym zakresie na producentów i importerów produktów w opakowaniach
lub produktów, jako odpowiedzialnych za faktyczne ich wprowadzanie
na rynek krajowy.
W konsekwencji na producentów i importerów produktów w opakowaniach
lub wybranych produktów został nałożony obowiązek uzyskania odpowiednich
poziomów odzysku i recyklingu opakowań lub produktów, a w przypadku
nie osiągnięcia wymaganych ustawowo poziomów odzysku i recyklingu
następuje uiszczenie opłaty produktowej na rachunek bankowy właściwego
urzędu marszałkowskiego.
Obowiązek
wpłacania opłaty produktowej powstaje na koniec roku kalendarzowego.
Opłata winna być wpłacana na odrębny rachunek bankowy właściwego
urzędu marszałkowskiego do dnia 31 marca roku kalendarzowego następującego
po roku, którego opłata dotyczy. W tym przypadku ustawodawca określił
właściwość zarówno marszałka województwa jak i urzędu marszałkowskiego
wg siedziby lub miejsca zamieszkania przedsiębiorcy lub organizacji
odzysku.
W
przypadku nie dokonania przez przedsiębiorcę lub organizację odzysku
wpłaty opłaty produktowej, marszałek województwa wydaje decyzję,
w której określa wysokość zaległości z tytułu opłaty produktowej
wraz z odsetkami za zwłokę naliczonymi od następnego dnia po upływie
terminu płatności. W przypadku niewykonania w/w decyzji marszałek
województwa ustala, w drodze decyzji, dodatkową opłatę produktowi
w wysokości odpowiadającej 50% kwoty niewpłaconej opłaty produktowej.
W
razie nieterminowego uiszczenia opłat produktowych lub uiszczenia
ich w wysokości niższej od kwoty należnej naliczane są odsetki za
zwłokę w wysokości i na zasadach określonych w przepisach działu
III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U.
Nr 137, poz. 926 z późn. zm.).
Wpływy
z opłaty produktowej powiększone o przychody z oprocentowania rachunków
bankowych stanowią w 99,5% wpływy Narodowego Funduszu, natomiast
0,5% stanowią dochody budżetu województwa samorządowego z przeznaczeniem
na koszty egzekucji i obsługę administracyjną z tytułu opłat produktowych.
Wpływy
z tytułu opłaty produktowej (rys.
63) wpłacone w 2003 roku (dotyczą należnej opłaty za 2002 rok)
wynosiły - 161 813,00 zł;
w tym za:
- opakowania 150 317,00 zł;
- opony 10 795,00 zł;
- oleje smarowe 611,00 zł;
- urządzenia chłodnicze 90,00 zł.
Ecological payments - recapitulation
Users
of the environment have the duty to pay environment charges (ecological
taxes). These payments are main profits for Environmental Protection
Funds. Payments for commercial use of environment are charged for
emission gases and dust into the air, sewerage to water and soil,
water supply and waste storage.
In
year 2003 receipts from charges amounted above 47 milions PLN.
In
order to recycle refuse from specific packaging and products waste,
the product charges were introduced
<<
poprzednia strona << spis
treści >>
następna strona >> 
|
|