1. Zasoby wodne województwa: wody powierzchniowe
Naturalnymi obszarami, na których przebiegają procesy obiegu wody na powierzchni ziemi oraz kumulują się skutki gospodarowania jej zasobami, są zlewnie rzek.
Województwo świętokrzyskie leży w lewostronnym dorzeczu rzeki Wisły na pograniczu górnego i środkowego jej biegu. Teren województwa obejmuje prawie całkowite bądź całkowite zlewnie rzeki Nidy, Kamiennej, Kanału Strumień i Czarnej Staszowskiej, Koprzywianki i Opatówki oraz cząstkową zlewnię rzeki Pilicy.
Wydajność wodną dorzecza najlepiej charakteryzuje
spływ jednostkowy tj. ilość litrów wody odpływającej w ciągu 1 sekundy
z 1 km2 zlewni. Jest on
nie tylko funkcją opadów, lecz również geograficznych cech dorzecza: urozmaicenia
rzeźby (spadków), przepuszczalności podłoża, szaty roślinnej. Średni spływ
jednostkowy dla zachodniej części Wyżyny Małopolskiej i Kotliny Sandomierskiej
wynosi 5 - 10 l/s km2. Obliczenia
spływu jednostkowego, jak i odpływu całkowitego,
opiera się na podstawowym wskaźniku hydrologicznym,
jakim jest prędkość przepływu wody w rzece.
Średni przepływ (SSQ)
większych rzek województwa świętokrzyskiego
[Tabela]
Zasoby wód powierzchniowych wyrażone odpływem rocznym wynoszą ca 1890 mln m3. Wody te odpływają z naszego obszaru do rzeki Wisły wobec braku dostatecznej możliwości jej retencjonowania. Ogólna szacunkowa ilość zretencjonowanych wód na obszarze województwa wynosi około 66,7 mln m3. Są to wody gromadzone zarówno w zbiornikach wodnych (39,5 mln m3) jak i w stawach rybnych (27,2 mln m3). Ilość zretencjonowanej wody na obszarze województwa stanowi około 3,6% ogólnych zasobów wód powierzchniowych.
Rysunek. Procentowy udział wody magazynowanej w zbiornikach
w stosunku do calkowitego odplywu z woj. świętokrzyskiego
Niezmiernie ważnym więc zadaniem jest jej
retencjonowanie poprzez budowę nowych zbiorników wodnych.